Historia - Urząd Miejski w Prudniku

Historia

Ślady pobytu człowieka na terenie miasta, potwierdzone badaniami archeologicznymi, sięgają epoki paleolitu. Miejscowa ludność utrzymywała kontakty handlowe z Rzymem, co dokumentują znalezione tu rzymskie monety datowane na lata 700 p.n.e. -1250 r. n.e. Co do początków miasta, nazywanego początkowo Prądnik od nurtu wody, istnieją dwie wersje.

Według legendy założycielami drewnianego zamku z Wieżą Pogańską byli templariusze. Fakt ten miał mieć miejsce ok. 1000 r. choć skądinąd wiadomo, że zakon templariuszy powstał w 1118 r. Dokumenty historyczne wskazują jednak na marszałka czeskiego Woka z Rosenberga, który w latach 1255-1259 założył w tej okolicy kilka wsi, a w obronnym zakolu rzeki Prudnik – zamek gotycki, kontrolujący ruch na szlaku handlowym z Nysy do Opawy .

Jego syn, Henryk około 1279 r. postarał się o lokację miasta na prawie niemieckim. Wówczas powstał szachownicowy układ ulic z ratuszem i tzw. blokiem śródrynkowym, otoczony owalnym układem murów obronnych. W roku 1331 pojawia się po raz pierwszy nazwa Prudnik, powstała prawdopodobnie wskutek biurokratycznych czechizmów.

Do roku 1337 miasto znajdowało w granicach Korony Czeskiej. Potem panem Ziemi Prudnickiej był Bolko Niemodliński, a następnie do roku 1532 tj. do śmieci Jana Dobrego, Prudnik był w posiadaniu Piastów Opolskich.Po wygaśnięciu tej dynastii rządy na tym terenie objęli Habsburgowie.Już wtedy miasto było prężnym ośrodkiem rzemieślniczym i handlowym. Znani byli zwłaszcza prudniccy płóciennicy, eksportujący swoje wyroby do Holandii, a także garbarze.

Lata wojny trzydziestoletniej ( 1618-1648) to dla Prudnika okres wielkich zniszczeń.

W 1642 roku gród został zdobyty, splądrowany, a następnie spalony przez Szwedów.
Wcześniej w 1625 roku tereny te nawiedziła epidemia dżumy, która zdziesiątkowała miejscową ludność. Były to dotkliwe ciosy dla miasta, które na szczęście dość szybko odbudowano z pomocą cesarza i cechu śląskich rzeźników.

Później w wyniku wojen śląskich pomiędzy Austrią i Prusami Prudnik znalazł się pod panowaniem Prus. Kolejne ogromne zniszczenia przyniosła tzw. wojna ziemniaczana w 2 połowie XVIII w. Wówczas w wyniku austriackiego ostrzału kulami zapalającymi miasto spłonęło.

Ponowny rozwój nastąpił z początkiem XIX w. W 1828 roku Prudnik liczył około 4000 mieszkańców. W tym też okresie powstały pierwsze fabryki wełny , lnu i jedwabiu, a także fabryka adamaszku Fränkla. Wybudowano cegielnię, browar, młyny i fabrykę octu. W 1876 roku Prudnik połączono koleją z Nysą i Koźlem. Początek XX wieku związany był z rozwojem południowej części miasta, gdzie powstała ciekawa zabudowa willowa, wielorodzinna, a także łaźnia miejska, park, budynek kasyna i koszary.

Ważnym wydarzeniem w najnowszej historii Prudnika był plebiscyt górnośląski 1921 r., mający zdecydować o przynależności państwowej tej ziemi. Jak na całym Śląsku, tak i tutaj zakończył się polską porażką. W wyniku tego do wyzwolenia 1945 r. Prudnik znajdował się najpierw w obrębie Republiki Weimarskiej, a później III Rzeszy.

Wyzwolenie przyniosło nowe wyzwania. Rozpoczęło się organizowanie polskiej administracji i życia gospodarczego. Nastąpił okres odbudowy miasta, powstały między innnymi osiedla, budynki użyteczności publicznej oraz nowe zakłady przemysłowe w północnej części miasta.